 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Я кладуся спаць у ложак,
Мне мроіцца: званок
Скубе няспынна ганак
Як быццам бы знарок.
У дзьверы нехта б’ецца
І кліча: «Адчыні!»
Я не даю ім веры,
Крычу: «Згубіў ключы!»
Празь нейкую сэкунду
Ізноў знаёмы стук.
«Каго тут чэрці носяць?!
Ў мяне не сорак рук!»
Гляджу ў глазок дзьвярны,
З-за шкла відаць брыво:
«Каго тут сярод ночы
У дом мой занясло?!»
Шурпатаю рукою
Шкрабецца зноў у дзьвер
Шкілет з крывой касою
Вялікай на памер.
«Адкуль прыйшоў? Навошта?
Што трэба табе тут?» –
«Прыйшоў твой час зьбірацца
У хмарачэсны кут!»
Страшыдла ўскінуў рукі
І працягнуў касу:
«Ў краіну вечнай мары
Цябе я аднясу.
Там будзе шмат пітва
І шмат дзівосных спраў!» –
Шкілет мне усьміхнуўся,
За руку мяне ўзяў.
Мы зачынілі дзьверы,
А выйшлі праз вакно.
З тае пары ніколі
Ня бачыў нас ніхто...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
